Bu sayfada yakma prosesi ve emisyonları ile ilgili kısa bilgiler yer almaktadır.
Büyük Yakma Tesislerinin (BYT) Tanımı
AB Endüstriyel Emisyonlar Direktifinde (EED) (Mad. 3, alt paragraf 25) yakma tesisleri şu şekilde tanımlanır:
EED (Bölüm III) kapsamı altında, büyük yakma tesisleri:
EED (Bölüm III) kapsamı altında yakma tesisleri aşağıdakileri kapsamaz:
• Yakma ürünleri doğrudan ısıtma, kurutma veya nesnelerin ya da materyallerin diğer işlenmelerinde kullanılan tesisler;
• Bağımsız yakma tesisi olarak çalıştırılmayan ve atık gazların yakma ile saflaştırılmak üzere dizayn edilen yakma sonrası tesisleri;
• Katalitik yıkım katalizörlerinin yeniden üretim tesisleri;
• Hidrojen sülfürü kükürte dönüştürme tesisleri;
• Kimya endüstrisinde kullanılan reaktörler;
• Kok bataryası fırınları;
• Yüksek fırın sobaları (cowpers) (kok fırın gazını kullanan bir sıcak hava fırını);
• Bir araç, gemi veya uçağın tahrikinde kullanılan herhangi bir teknik donanım;
• Offshore platformlarda kullanılan gaz türbinleri ve gaz motorları;
• Yakıt olarak atık biyokütle dışında herhangi bir katı veya sıvı atık kullanan tesisler (ör. çöp yakma kazanları).
AB Büyük Yakma Tesisleri Direktifi (2001/80/EC) şu anda EED (2010/75/EU) ile birleştirilme sürecindedir. 2012 yılından itibaren EED tüm yeni büyük yakma tesislerine uygulanır. Ocak 2016’dan itibaren mevcut tesislere de uygulanacaktır.
Yakma prosesi
Yakma, oksijenin yakıtın yanıcı elementleri ile girdiği hızlı kimyasal reaksiyondur. İlgili iki kimyasal element karbon ve hidrojen ile küçük miktarda kükürttür. İyi bir yakma, yakıtın oksijenle girdiği yakma reaksiyonu nedeniyle ortaya çıkan kayıpları en aza indirirken mümkün olan maksimum miktarda ısı üretmeyi amaçlar.
Katı yakıt kullanan yakma prosesleri, katı yakıtın tüm enerjisinin ısıya dönüştürülmesi ve ardından enerji üretmek için buhara dönüştürülmesini sağlayarak genellikle atmosferik basınçta gerçekleştirilir. Bu proseste kullanılan buhar jeneratörleri (veya kazanları) doğal cebri dolaşım veya tek adımda dolaşım formunda olabilir. Kazanlar, bir ekonomizör, bir buharlaştırıcı ve bir süper ısıtıcının (veya yeniden ısıtıcı) kombinasyonundan oluşur.
Buhar türbini, kazandan çıkan yüksek basınçlı buharın genleşmesinden mekanik enerji üretmek için buharın kalorifik değerini kullanan dönen bir motordan oluşmaktadır. Yakma teknolojisi katı yakıtın türü ve kullanılacak olan kirlilik azaltma teknikleri ile belirlenir.
Elektrostatik filtreler (ESP), indüklenen elektrostatik yükün gücü kullanılarak akışkan gazlardan (örneğin hava) partikülleri çıkaran partikül toplayıcı bir cihazdır. Baca Gazı Desülfürizasyonu (FDG) tesisleri fosil yakıtlı elektrik santrallerinden çıkan baca gazlarından ve diğer kükürt oksit yayan proseslerin emisyonlarından kükürt dioksiti (SO2) ayırmak için kullanılan bir dizi teknolojidir.
Kapasitör, türbinden gelen düşük basınçlı kalıntı buharı soğutmaya ve yoğunlaştırmaya yarayan, işletmenin bir parçasıdır. Su alımı ve son deşarjın neden olduğu çevresel etkiye bağlı olarak elektrik santrallerinin soğutma sistemleri açık veya kapalı devre olarak çalışabilir. Soğutma kuleleri suyun buharlaşmasını kullanır ve kullanılan sıvının yaş termometre sıcaklığına yakın bir seviyeye soğutur. Kapalı devre kuru soğutma kulelerinin olduğu durumda, kullanılan sıvının kuru termometre sıcaklığına yakın seviyeye soğutmak için sadece hava kullanılır.
Genellikle, büyük yakma tesisleri enerji üretiminin ana prosesine bağlı çok sayıda yardımcı sistem çalıştırırlar ve bunların hepsinin kendi çevresel etkileri bulunur.
